Hicri İzgören

‘1 Eylül Dünya Barış Günü’ yine gözlerimizin içine baka baka, yüreğimizi burkarak geçti gitti… Günler, mevsimler acılarla, geçip gidiyor. Feryatlar...

İktidarlar hegemonyalarını oluşturmak için kimi araçlara başvurur. Bunların en can alıcı olanı devletin bastırıcı aygıtlarıdır. Ordudan polise, yargıdan bürokrasiye kadar...

Silahlarıyla, atlarıyla, kara pelerinleriyle geldiler... Ve aralarında dünya edebiyatının en önemli şairlerinden olan Federico Garcia Lorca’nın da bulunduğu binlerce insanı...

Geçenlerde bir makalede ya da bir haberde mi rastladım? Medyada çok yer almayan bu habere göre; Modern hayat insanlığın duygu...

Yaşanan son olaylar bir kez daha gösterdi ki; siyasiler ve onların şakşakçıları, kısır ve bir o kadar da ırkçı zihin...

Kin ve nefret kültürüyle eğitilip yetiştirildi bu ülkede insanlar. Siyaset erbabının kışkırtıcı, ayrımcı ve önyargılı dili de eklenince, Türkiye’de zaten...

İyi bayramlar... Bu ilk cümlemin klişe bir cümle olduğunu biliyorum. Kimi klişeler hayatı kolaylaştırıyor ama ne yazık ki her zaman...