İlham Bakır
Özgürlük duygusunu tanımayan Siyah insan için bir tek alın yazısı vardır. Kendini yok sayma, kendini hiçleştirme, tüketme pahasına peşinden koştuğu bir kader: Beyaz olmak, hiç değilse Beyaz olana benzemek, en azından gri olan alanda kalabilmek, Beyaz’a yakın durabilmek. Siyah olmanın aşağılanmışlığından, zavallılığından, yoksulluğundan, utancından ancak Beyaz’a dönüşerek kurtulabilmek mümkündür onun tasavvurunda. O yüzden Siyah olana, Siyah’a dair her şeye bir Beyaz’dan çok daha fazla nefret duyar. Beyaz olana yakın olabilmek, Siyah’tan uzaklaşabilmek için bütün gücüyle, bütün hıncıyla yüklenir Siyah’lığa. Fanon, bunun iki sürecin ürünü olarak görür, süreç ve içselleştirme süreci. Beyaz ve Siyah antagonizmasında Fanon, bu antagonizmayı
Beyaz insanın üstünlüğünün, Siyah insanın aşağıda olmasının sosyolojisi üzerinden tanımlar. Beyaz normal olanı, Siyah ise bir anormaliyi, bir arızayı, bir hastalığı tanımlar.
Fanon’un Beyaz-Siyah antagonizmasını, bire bir Kürt-Türk ilişkilerinin tanımlanmasında kullanmak mümkündür. Bir Kürdün, Türk olma sevdası en az bir Siyah’ın Beyaz olma sevdasındaki kadar trajik bir kendini var etme biçimidir. Son birkaç gündür oyuncu Ersin Korkut bağlamında dönen çok mikro düzeydeki bir mesele bile bu antagonizmanın nasıl kurulduğunu bize göstermektedir. Ersin Korkut Hakkari’de doğmuş, büyümüş bir Kürt. Hakkari’de taksi şoförlüğü yapmış, çalışmak için İstanbul’a gelmiş, pizzacıda bulaşıkçılık yaparken rivayete göre kendinden önce İstanbul’a gelen ve sinema piyasasında kendine hatırı sayılır bir yer tutan teyzesinin oğlu Yılmaz Erdoğan’ın el vermesiyle oyunculuğa adım atan ve o da az çok kendine bir isim yapabilen bir oyuncu. O da tıpkı ağabeyi Yılmaz gibi bu piyasada bir Kürt olarak var olabilmenin yolunun Türkleşmekten, Kürt olmaktan uzak durmaktan geçtiğinin son derece farkındadır ve buna göre davranır. Fakat her ikisi de ne kadar uğraşırlarsa uğraşsınlar ten renkleri onları ele vermekte, yaptıkları en ufak bir yanlışta Kürtlükleri önlerine bir ayıp gibi serilmekte ve bu yumuşak karınlarından ağır darbelere maruz kalmaktadırlar. Kendilerine Kürt kültürü ile ilgili şeyleri, Kürt hikayelerini sinema piyasasında Türkçe ile kurulan bir metaya dönüştürme görevi verilmesinden, egemen Türklük davranışında kaba saba bir Türkçe ile konuşma üzerinden verilen Kürtlük koduyla rol yapmalarının onlara lütfedilmesinden aldıkları cesaretle bazen boş bulunup Kürtlüklerine dair atak yaptıklarında anında hadleri bildiriliyor, sınırı aşmamaları gerektiği hatırlatılıyor.
Ersin Korkut, bir sebeple Diyarbakır’a gelmiş, yakın çevresinden arkadaşlarıyla sohbet ederken o samimi ortamda Amed’i sevdiğini, Amed’in başkent olduğunu söyleyivermiş. Bu muhabbet video olarak kaydedilip sosyal medyada paylaşılınca da kıyamet kopuverdi, tutuklanması için kampanyalar başlatıldı, nankörlüğünden dem vuruldu. Bugün yarın Devlet Bahçeli de Ersin Korkut derhal kapatılmalıdır, diyesiymiş. Nasıl bir hata yaptığını fark eden Ersin, muhtemelen ağabeyi Yılmaz’ın da kulağını çekmesiyle derhal seri bir u dönüşü yaparak gösterdiği bu Kürtlük refleksinden dolayı derhal pişmanlığını dile getirmiş, “Ben Diyarbakır’ı bu yörenin, bölgenin kültür başkenti anlamında söyledim. Hatta gündüz bunu anlatan bir paylaşım da yaptım. İzmir, Ege’nin kültür başkenti, merkezidir. Bunun gibi. Bu anlamda söyledim ama düşüncemi ifade edemedim. Çok üzgünüm. Ben Türkiye’de herkesin birlikte mutlu bir şekilde yaşamasından başka hiçbir şey düşünmem. Herkesten özür dilerim. Ben siyasetten anlayan bir insan değilim. Tabii ki bir tek başkentimiz vardır ve ‘Ankara’dır. Çok üzgünüm. Ben Türkiye’de herkesin birlikte mutlu bir şekilde yaşamasından başka hiçbir şey düşünmem. Herkesten özür dilerim.” diye bir açıklama yayımlamış.
Beyaz, Siyah’a haddini bildirmiş, durması gereken sınırı tarif etmiştir. Fanon’a göre Siyah insanı normal dışı yapan şey bizzat kendi içinde büyümektedir. Kendi kimliğinden duyduğu acılı utanç. Sömürgecinin, içine ektiği aşağılık hissetme tohumunu söküp atmadıkça, bu aşağılık kompleksi sona erdirmedikçe kendi Siyah’lığı ile barışması ve özgürleşmesi mümkün değildir.
